Źródło zdjęcia: commons.wikimedia.org. Autor: Bartosz Senderek
Ciekawostki na 90-lecie Tour de Pologne
Dwukrotnie w historii wyścigu czołową dwójkę kolarzy dzieliły na mecie zaledwie 2 sekundy. Stało się tak w latach 2015 i 2017. W tym drugim przypadku pechowym przegranym był Rafał Majka. Jednak zanim kolarze zbliżyli się do siebie na 2 sekundy w klasyfikacji generalnej rekord wynosił… o sekundę więcej. Zaledwie 3 sekundy dzieliły Stanisława Grzelaka i Zdzisława Stolarczyka w roku 1947. Warto docenić ten wynik, bowiem wówczas kolarstwo wyglądało zupełnie inaczej.
Jak szybko mogą jechać kolarze? Otóż… bardzo szybko. W 2014 roku Jonas van Genechten wpadł na metę przy katowickim Spodku z prędkością ok. 80 km/h. Znów warto zajrzeć do pierwszych edycji. Przed wojną zawodnicy poruszali się z prędkością ok. 20-25 km/h.
52 zwycięstwa w 75. edycjach podczas 90 lat trwania wyścigu. Tak wygląda dorobek polskich kolarzy jeśli chodzi o wygrane wyścigi Tour de Pologne. Ponadto 5 razy wygrywali Belgowie, 4 Włosi, po 2 wygrane mają reprezentanci Czech, Rosji, Hiszpanii i Niemiec. Po 1 zwycięstwie mają na koncie Szwajcaria, Francja, Luksemburg, Irlandia, Holandia i Słowacja.
Dobra dieta podczas wyścigu to podstawa. Kolarze muszą dbać m.in. o dostarczenie odpowiedniej ilości węglowodanów, a także stałe nawadnianie organizmu. Podczas tygodniowego wyścigu Tour de Pologne zjadają około 800 kg makaronu. Wypijają blisko 9500 litrów wody.
Każdy wyścig kolarski ma swoje „kultowe” miejsce. W przypadku nowożytnej historii Tour de Pologne z pewnością był to podjazd pod Orlinek. Przez 9 edycji z rzędu (od 1999 do 2007 roku) ten morderczy odcinek był zwieńczeniem wyścigu, który potrafił pokonać wybitnych kolarzy. Sami zawodnicy nazywali podjazd „ścianą płaczu”. Na odcinku ok. 4 km trzeba było pokonać różnicę wzniesień aż o 400 m. Wraz z modyfikacjami związanymi z trasą wyścigu Orlinek zniknął z TDP, jednak wciąż pozostaje jednym z ważniejszych miejsc w historii imprezy.
Czesław Lang to prawdziwa legenda 90-letniej historii Tour de Pologne. Wyścig wygrał tylko raz, ale to za jego zasługą TDP stało się wiodącym wyścigiem w kolarskim kalendarzu. Lang w roku 1993 zainwestował w Tour de Pologne i uczynił go imprezą światowego formatu, wprowadzając w 2005 roku TDP do kalendarza UCI ProTour (później UCI World Tour).
W 2016 roku odbył się Tour de Pologne kobiet. To jedyna kobieca edycja w 90-letniej historii zmagań. Wyścig składał się z trzech etapów o łącznej długości 182 kilometrów. Na trasie stanęły 72 zawodniczki, zawody ukończyło 59. Wygrała Jolanda Neff ze Szwajcarii. Wyścig odbywał się z okolicach Zakopanego i Bukowiny Tatrzańskiej.
Czy Tour de Pologne to naprawdę impreza rangi ogólnoświatowej? Zdecydowanie tak! Transmisja wyścigu dociera do blisko 100 państw na świecie. Na trasie wyścigu pojawia się ponad 3 miliony kibiców.
Tour de Pologne przez wiele lat był wyścigiem amatorskim. To oficjalnie zmieniło się w 1993 roku, po przejęciu organizacji przez Czesława Langa. Jednak zmiana formuły nie oznacza, że amatorzy nie mogą zostać częścią rodziny TDP. Poza główną imprezą organizowany jest bowiem Tour de Pologne Amatorów, gdzie swoich sił może spróbować każdy.
Od początku powstania TDP mocno się zmieniło. Także w kwestii długości i ilości rozgrywanych etapów. Od 2006 wyścig był siedmioetapowy. Nie obyło się jednak bez zmian z przyczyn losowych. W 2008 roku kolarze na znak protestu odmówili ścigania na ostatniej rundzie etapu 4. Powodem były złe warunki atmosferyczne. Ostatecznie wyniki tego etapu anulowano. W 2016 roku znów anulowano jeden z etapów – powodem ponownie były złe warunki pogodowe.
Podczas jubileuszowej edycji z okazji 90-lecia wyścigu – w roku 2018 – psikusa zrobili… sami organizatorzy. W wyniku ich błędu kolarze zamiast pokonać jedną z pętli wjechali od razu na dalszy odcinek trasy. Ostatecznie część straconych kilometrów „dołożono” przy kolejnej pętli.